Strasznie podoba mi się fragment gdzie najpierw autor pisze o samotnym psie uwiązanym przed sklepem, który czeka na swojego właściciela. W momencie gdy to przeczytałam zrobiło mi się strasznie smutno gdy pomyślałam jaki biedny i smutny ten pies. 

Ale potem jest fragment o tym jak pies cieszy się, jak właściciel wraca. I podany przykład niedawno zasłyszany przez autora. Od razu twarz się cieszy:) Zawsze są jakieś pozytywy, tylko trzeba je znaleźć!